handdoekje springen en hoofden ontwijken

Toch nog iets later dan gepland, maar ik dacht, dan hebben jullie meer tijd om mijn vorige verhaal te lezen ;) Helaas zit ik aan het limiet van het aantal foto’s dat ik bij deze verslagen kan plaatsen, dus de foto’s bij dit verslag zal waarschijnlijk ik op Facebook zetten. De niet-Facebookers moeten dan even aan iemand anders vragen om de foto’s te laten zien.

Woensdagochtend 2 juli zijn Zsuzsi en ik in alle vroegte in de trein gestapt op weg naar Boedapest. Daar hadden we met Barbi, een vriendin van Zsuzsi, afgesproken. Zij studeert in Boedapest en woont daar samen met haar verloofde. Bij Barbi hebben we gewacht op Andi (Zsuzsi’s zusje) die na de bruiloft van een nichtje dat weekend ervoor in Boedapest was gebleven om zich bij ons te voegen. Het zusje van de getrouwde nicht en Barbi’s zus kwamen ook mee en samen hebben we de stad verkend. Het is hartstikke leuk om met plaatselijke bewoners de stad in te gaan, dan kom je tenminste ook op minder toeristische plekken. ’s Avonds zijn we de stad in geweest en hebben bij een ontzettend leuke en bijzondere kroeg gezeten. Vlak voor we naar huis wilden gaan, barstte de hemel los en moesten we dus nog even blijven schuilen voor de regen en het onweer. Donderdagochtend zijn we weer even de stad in geweest en dan vooral zodat ik de laatste souvenirs kon scoren. Volgens mij ben ik goed geslaagd! ;)
Donderdagmiddag zijn Andi, Zsuzsi en ik met de trein naar Sopron gegaan (zo’n 3u reizen). Daar wonen Zsuzsi’s peetouders en daar mochten wij tot en met maandag blijven slapen. We hadden eerste het plan om een nacht in Wenen te blijven, maar door miscommunicatie bleek dat toch niet te kunnen. Zaterdags zijn we alsnog een dagje naar Wenen geweest, helaas was het nogal regenachtig. Ik ben met Andi in het Schönbrunnkasteel van Sisi geweest. Het was gigantisch druk met toeristen en ook binnen was het heel duidelijk ‘museum-achtig’, maar het was wel erg mooi. Verder hebben we het Hundertwasserhaus, de Naschmarkt en verschillende andere bezienswaardigheden gezien. Het is op zich een mooie stad, maar niet veel anders dan de andere grote steden waar ik tot nu toe ben geweest.
Sopron is een kleine stad met een mooi historisch centrum. Het was ‘lekker’ (voor mij dus: veel te warm) weer en we hebben daar rondgewandeld. Zaterdagavond kwam Kriszti ook naar Sopron, want zondag was het zover: het VOLT-festival. Andi, Zsuzsi en Kriszti wilden graag naar de Arctic Monkeys. Daarvoor moesten we een veel te dure speciale Arctic Monkeys dagkaart kopen (á 53 euro!) en het was ook nog eens ver boven de 30 graden. Totaal niks voor mij dus. Zeker aangezien de meeste bands in het Hongaars zongen, lelijk lawaai produceerden (net als de Arctic Monkeys overigens) óf onverstaanbaar Engels zongen. Ik heb mij overigens uitstekend vermaakt met mensen kijken en uiteindelijk vond ik in een hoekje ook een grappig coverbandje die meestal liedjes speelde die ik wel kende en kon verstaan. Ik vind het nu des te jammerder (is dat een woord?) dat ik niet naar de zwarte cross kan :( Maar, volgend jaar weer een kans ;)
Maandag zijn we aan het eind van de ochtend weer terug naar Debrecen gereisd. Wij waren niet de enige mensen natuurlijk, want het festival-kampeer-terrein liep op maandagochtend ook weer leeg en álle mensen wilden in dezelfde trein. Hadden we ook nog eens het geluk dat de trein geen airco had! Hoera! Daarna moesten we ons in Boedapest een weg door de hitte banen naar het andere station om over te stappen. Gelukkig konden we de laatste paar uur van onze reis wel vertoeven in een intercity MET airco :) Een waar avontuur dus.

Woensdag 9 juli was de halve finale van Nederland en heb ik met twee Hongaarse meiden weer gekeken in een kroeg. Ik hoef jullie natuurlijk niet te vertellen hoe dat afgelopen is.
Tussendoor heb ik ook nog een pagina of 30 aan naar het Nederlands vertaalde toeristische informatie geredigeerd en nog eens 30 reeds geredigeerde pagina’s gecheckt. Ook heb ik nog een paar uur samengezeten met de Nederlandse lector (die die 30 andere pagina’s had geredigeerd) en Zsuzsa (Hongaarse docent van de vakgroep NL) om de definitieve versies van de teksten te maken. Als het goed is komen deze teksten op de website van de stad Debrecen te staan, zodat ook Nederlanders informatie kunnen vinden.
Vrijdag 11 juli stond mijn volgende (en waarschijnlijk laatste) reisje op de agenda. Ik ben met Arina (NL’s lector) naar Bratislava, hoofdstad van Slowakije, geweest. We kwamen rond 14u aan bij ons hostel en we waren blij verrast. Het gedeelte waar wij sliepen was pas vernieuwd en zag er geweldig mooi uit. Alles was nieuw, schoon en modern. Het historische centrumpje van de stad is klein, maar mooi. Je kunt in een paar uur alles zien en je kunt je niet voorstellen dat deze stad meer dan 400.000 inwoners heeft. Nadat we een plek hadden gevonden om te eten (Arina is veganistisch, dus dat vergt iets meer voorbereiding) moesten we ook nog een ontbijtje scoren en dat was niet zo makkelijk. Het was inmiddels al een uur of 21u en de meeste winkels (ook in de hoofdstad) zitten dan al dicht. Uiteindelijk hebben we nog een miniwinkeltje gevonden en ons verzekert van een goed ontbijt. De volgende ochtend is Arina met de trein naar Wenen gegaan en ik ben via Boedapest weer terug naar Debrecen gereisd. Het was een erg leuke trip! Vooral omdat er veel backpackers met e-nor-me rugzakken liepen te zwoegen en wij ‘gewoon’ even een dagje naar Bratislava zijn geweest. Omdat het kan!
Zondags heb ik pannenkoeken gebakken voor de familie. Pannenkoeken met spek (bacon), kaas en STROOP! :) Een groot succes en maandag de 21e zal ik dit nog een keer herhalen voor een andere Hongaarse vriendin :)

Voor de Erasmusbeurs moest ik nog een aantal papieren inleveren: de officiële cijferlijst en een bevestiging dat ik in Hongarije en Nederland op de universiteit ingeschreven heb gestaan. Na één mailtje had ik alle papieren binnen en die kon ik keurig inscannen met een scanner die het goed deed en vervolgens, zonder internetproblemen, kon ik alles naar de erasmusorganisatie opsturen. Ik vond al dat het erg gemakkelijk ging, want vooraf dacht ik dat het een heel karwei zou zijn, maar toen kreeg ik toch nog bericht dat het niet in orde was. Één van de papieren was niet de juiste en nu moet ik opnieuw formulieren laten ondertekenen door iemand van de afdeling Duits (terwijl die allemaal op vakantie zijn tot volgende week). Ik heb meteen een afspraak gemaakt voor volgende week dinsdag, zodat ik de papieren zo snel mogelijk kan opsturen en de resterende 25% van mijn beurs kan ontvangen aan het eind van deze zomer.

Vandaag (zaterdag 19 juli) was het ontzettend warm. Ik heb begrepen dat er in Nederland ook sprake was van tropische omstandigheden, maar het grote verschil is dat ze daar hier niet zo snel van onder de indruk raken. Hier was het minstens 35 graden, maar daar staan ze hier niet zo van te kijken. We zijn rond 9u naar het zwembad vertrokken (volgens mij heb ik nog nooit zo vroeg in het zwembad gelegen…) en hebben daar het grootste deel van de dag doorgebracht. Ik had verwacht dat er op een warme ZATERDAG in de VAKANTIE geen enkel plekje meer vrij zou zijn op de ligweide en in het water, maar van over handdoeken heen springen, hoofden ontwijken en proberen niemand te raken terwijl je zwemt, was absoluut geen sprake. Het was voor mij een onwerkelijk geheel. Ik ben totaal niet gemaakt voor dit achterlijk warme weer, maar morgen wordt het nog erger. De temperatuur zal wel eens richting de 40 graden kunnen lopen… ik sluit me maar op in het koele huis en wacht tot het onweer van maandag/dinsdag de boel weer heeft afgekoeld ;)

Ik ben Zsuzsi trouwens goed aan het inburgeren: we hebben samen ‘Ja zuster, nee zuster’ gekeken en morgen is waarschijnlijk ‘Gooische Vrouwen’ aan de beurt. :) Jammer dat ik nog maar 8 nachtjes hier ben…